Шпацыр па восеньскай Кальварыі

Восеньская Кальварыя прыцягвае сваёй маўклівай містычнай цішынёй, якую парушаюць званы касцёла ці крык дурнаватых чорных птушак.
Вядома, хто толькі не фатаграфаваў Кальварыйскія могілкі; менавіта іх празмерная фотагенічнасць восенню, мяне адваджвала ад іх фатаграфавання. І гэта пры тым, што надзельнымі раніцамі ўлетку можна чуць званы, якія збіраюць на імшу.

Шпацыр быў вечарам з сяброўкай.

Паперкі на крыжах - папярэджанне: калі не будзе добраўладкаваныя могілкі, то іх знішчаць. А пасля такія ўсе: а дзенашая ідэнтычнасць, дзе гісторыя.

Якія фатаздымкі!






у Сяржука, амаль упэўненая, ледзі не такі ж здымак ё 








Цікава, якая гісторыя гэтай жанчына?

0 Comments