Уцёкі ад Менску ў вясновае Залессе

Першы пост у гэтым годзе быў пра вандровачку ў зімовае Залессе з палацыкам Агінскіх; другі ж будзе таксама пра Залессе, але ўжо вясновае і з тэмпературай месцамі аж + 16 на сонцы.

Амаль увесь год – добрую палову зімы – дык дакладна чакала, ну калі ж здарыцца Гуканне вясны ў Залессе, бо леташняе было ў самае маё сэрцанька.

Найперш, гэта адзіны раз у год, калі мне здараецца пець уголас (хто мяне ведае асабіста, той ведае пра мае асаблівыя асаблівасці); па-другое, Залессе проста касмічнае само па сабе, а калі жывеш у рэжыме «як дажыць і перажыць дэд-лайн», то любой выезд за межы Менску падаецца ледзь не ўцёкамі ад штодзённых справаў і адказнасці (якая ў маім выпадку мае яшчэ хваравітае адценне гіперадказнасці). Карацей, уцёкі ў Залессе прайшлі паспяхова.

Лес 

Сяржук наперадзе

Дрэва з амялой і шпакоўняй ля хатак. Птушка на варце

Балот у Залессі шмат

Плот

Баба Маня - адзіная з карэнных жыхароў вёскі Залессе засталася 

Буду намагацца ў бліжэйшы час скончыць апрацоўку фота з балотных шпацыраў ды фотапалявання на кугаўку.

Раніца ў савіным Залессі